Απόψε βασανίστηκαν και πάλι οι αρχαίες μνήμες
απόψε εξαντλήθηκαν οι τελευταίες αναμονές
η νύχτα καταθλιπτικά γέρνει απάνω στις ψυχές μας
κι εμείς του κάκου ψάχνουμε μιαν ήλιου αναλαμπή
μονάχοι ολομόναχοι στα ρίγη του χειμώνα
ζητήσαμε λίγη ζεστασιά σε σκορπισμένες στάχτες
χάσαμε καθρεφτίσματα σε λαμπερά φευγάτα μάτια
ψάχνουμε είδωλα νεκρά σε λίμνες πόχουν στερέψει
όλα μας άφησαν γοργά: τα πεύκα οι αμμουδιές
τ' ανέμου τα σφυρίγματα τα χάδια οι επάλξεις...
Κι όμως το ξέρουμε καλά προτού να ξημερώσει:
Θα ξαναγεννηθούν οι αναμονές οι ελπίδες θα πληθαίνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου